Over een paar uur is de uitslag van de Franse verkiezingen! Ik zit in een klein Frans barretje in het prachtige dorpje Vézelay en zie op de televisie dat 32 % van de bevolking tot op heden heeft gestemd. Het is nu vijf uur en 8 uur sluiten de stembussen. De paar mannen die om me heen hun wijntje of Pernod drinken delen geenszins mijn zenuwen en geven mij niet de indruk dat het vandaag om een historisch moment gaat! Ik durf ze ook niet op te hitsen om vooral te gaan stemmen, want dan ik weet wel waarop. Dit is een verkiezing tussen de stad en het platteland.
De Fransen die ik tot op heden gesproken heb zijn niet geïnteresseerd, geloven niet meer in politiek en voelen zich genaaid. Ze vinden Macron arrogant, heeft hun dieselprijzen verhoogd, de belastingen voor de rijken verlaagd (om het investeringsklimaat te verbeteren, maar dat zien zij niet zo) en daarbij heeft hij met dat verplichte vaccinverhaal de verkeerde toon aangeslagen en verdenken ze hem ervan dat hij dat doet om die duur ingekochte vaccins te slijten. Ik vind dat allemaal een beetje moeilijk om aan te horen want ik ben een romantica.
Ik kan moeilijk aan hen vertellen dat ik Macron een leuke vent vind waarop ik heimelijk een beetje verliefd ben en ook een beetje op zijn leuke vrouw. Politiek gezien betrap ik me op een soort van biseksualiteit, zou dat kunnen? Zou daar het woord bipolair van stammen? Ik vind het echt een leuk stel, dat zich niet stoort aan de heersende moraal dat een veel oudere vrouw een beetje is, (komt mij goed uit), het zijn geen paparazzi aanbidders, maar zouden dat makkelijk kunnen zijn, maken zich geenszins aan opportunisme schuldig, maar doen er eigenlijk alles aan impopulair te zijn door bijvoorbeeld weer die pensioenleeftijd op 65 jaar te zetten, echt iets waarmee je het merendeel van de Fransen je briesend tegen je in het harnas jaagt. Petje af.
Ik geloof graag in het goede van de mens (op zich had mijn tumultueuze leven me makkelijk op andere gedachten kunnen brengen), maar als ik Macron goed inschat had hij aanvankelijk wel degelijk goede idealen. Het ontbreekt hem vooral denk ik aan strategische inzichten, misschien heeft hij niet de juiste mensen om zich heen. Daarbij krijg ik de indruk dat hij nog moet wennen aan dat keiharde vak van politicus zijn in een land waar de gemiddelde fransman weigert in te zien dat de tijd van La République Française moet verruilen ten gunste van een sterk Europa en globalisering.
Ik denk ook dat Macron best behoorlijk arrogant ìs en dat hij een goeie coach nodig heeft. Ik heb hem in het debat bezig gezien tegen Marine Pelen. Nou lieve mensen, daar lustten de hondjes geen brood van: hij keek haar niet 1 x keer aan, hij liet haar niet 1 x uitpraten, zijn lichaamstaal sprak boekdelen (keek heel verveeld naar boven als ze sprak) kortom hij schond alle regels die wij als trainingsacteurs zo fijnzinnig aan de man/vrouw brachten. Op het laatst zat Marine er als een in elkaar gekrompen vogeltje bij, heel sneu.
Ondanks dat hij nog heel veel moet leren gaat hij vanavond het denk ik toch redden. Nipt dat wel, maar ik denk dat hij het wordt. Ik denk dat de linkse mensen eieren voor hun geld kiezen en met knarsende tanden het rode potlood toch richting zijn vakje laten gaan.
Ik voel de gele hesjes alweer trappelend klaar staan om in een ronkende tracktoren te kruipen richting grote stad om voor miljoenen te gaan vernielen. Kut. Ik weet dat Macron bij de vorige rellen advies heeft gevraagd aan David van Reijbrouck: hij wist echt niet wat hij moest doen en was doodongelukkig. David raadde hem aan met de gele hesjes in gesprek te gaan, dat heeft hij gedaan, misschien op de verkeerde manier ik weet het niet, een feit is dat het niet heeft geholpen.
Conclusie: Emmanuel heeft een persoonlijke coach nodig. Jullie begrijpen waar ik naar toe wil, ik spring graag in dat gat, echt iets voor mij natuurlijk, mijn handjes jeuken. Ik zou meteen het poldermodel implementeren, top-down afschaffen, de Franse politie ontknuppelen, die ellendige bureaucratie afschaffen, leren overleggen en… zijn lichaamstaal aanpakken. Dat doet Brigitte nu allemaal natuurlijk, ik heb gehoord dat zij een groot deel van de Franse politiek bepaald, en hoewel ik haar dus een geweldig persoon vindt, lijkt me dàt dan tevens de oorzaak dat het niet erg opschiet. Er moet namelijk een zekere afstand zijn tussen de PA en de cliënt. Zij zit te veel op zijn lip. Maar goed, ik ken mijn plaats, ik moet het aan haar overlaten…
Alle gekheid op een stokje: Lepen belooft koeien met gouden horens en op het gebied van immigratiebeleid is ze ronduit gevaarlijk. Dus met zijn allen een schietgebed graag dat Macron wint! Dat is veel beter voor Europa, voor de verhoudingen in de wereld en dus vooral voor de zeer kwetsbaren onder ons. Nog een paar uurtjes!
