In boekhandel Scheltema aanschuiven aan de schrijverstafel is voor mijn misschien wat kinderlijke ziel een feestje. Ik sprak met Winnie Sorgdrager die net klaar was. Ze vertrouwde me toe dat ze een enorme hekel heeft aan dit soort sessies. Je zit daar maar en verkoopt geen boek, klaagde ze. Ook Rik Zaal, die ik even later bij de koffiebar ontmoette (steeds meer boekwinkels in het land gaan daartoe over) had last van boekspaarzaamheid. Het troostte me op de een of andere manier en dacht stiekem ‘Wacht maar, ik ga zo meteen een heleboel boeken verkopen want mijn boek is veel leuker (Rik schrijft kookboeken en Winnie waarschijnlijk hele droge). Mezelf verkneukelend schoof ik aan. Ik heb één boek verkocht. Aan de schrijver die naast me zat. Ik heb haar boek toen ook gekocht want zij verkocht ook niks. De schrijver aan de andere kant naast me (durf geen schrijfster meer te zeggen) heeft een prijs gewonnen en wordt nu razend beroemd. Zij verkocht drie boeken waaronder die van mij en van mijn buurvrouw. Maar dat geeft allemaal niks. Ik vond het een reuze happening en heb me kostelijk vermaakt. En ondertussen maakten mijn vriendinnen Eva van Heijningen en Mariët Sieffers deze prachtige foto’s!