Mijn lieve Binky is dit weekend overleden. Ze is 12 jaar mijn onafscheidelijke metgezellin geweest. Haar grote kwaliteiten waren het prachtige spinnen, met veel plezier rond te lopen en haar vergevingsgezindheid (ik vergat nog wel eens haar op tijd eten te geven). Ons vaste ritueel was dat zij voor het slapen gaan bij me kwam liggen en met zacht zwiepen van haar staart de bladzijden van mijn boek omsloeg…
Wat is dat toch die diepgaande liefde tussen mens en dier? Het zal het onvoorwaardelijke zijn, het onschuldige en het pure. Een vriendin van mij zei het als volgt: bij een mens bouw je altijd in dat ze nog wel eens kunnen teleurstellen, bij een dier weet je dat dat niet gaat gebeuren. Precies een week geleden heb ik met Binky een fotoserie gemaakt met de fotografe Carla Schoo omdat zij een expositie gaat maken met als thema ‘vrouwen met hun huisdieren’. Ik had er nog geen weet van dat Binky zo snel er niet meer zou zijn.
Ik mis haar heel erg…Het doet pijn in mijn hart.