Begin jaren 80 maakte ik deel uit van de meidengroep The Dame. We bevonden ons in goed gezelschap: Luv was ons net voorgegaan en de Dolly Dots en de Bangles waren onze tijdgenoten. 
Maar dan een beetje anders: we zongen de best ingewikkelde muziek van Chiel Meijering en waren daarmee niet commercieel. In 1984 werd ik uit de band gewerkt (ik deed te gek op het podium) en volgde de Nina Hagen-achtige zangeres Alexandra van Marken mij op.
Ik had natuurlijk zwaar de pest in, temeer daar ik de meeste teksten van de liedjes had geschreven (maar niet beschermd had) en even later op de radio hoorde.

Toen ik Marjorie Barnes hoorde zingen in de musical Bubbel Brown Sugar en hoorde dat zij les gaf op het Conservatorium in Den Haag, heb ik me meteen aangemeld. Daar bleek net de eerste lichting lichte muziek opgericht te zijn, hetgeen in Den haag eigenlijk pure jazz betekende.
Omdat ik gepokt en gemazeld was in moeilijke ritmes en melodieën slaagde ik moeiteloos voor mijn solfège-examen.
Ik heb in Den Haag een paar fijne jaren gehad. Omdat ik veel acteerklussen had en in die tijd veel in Amerika vertoefde heb ik de opleiding niet afgemaakt.

In 1986 maakte ik deel uit van een Duitse band.  
In 2007 heb ik de CD ‘Single’ gemaakt samen met componist Chiel Meijering. 

Luister naar “Single” liedjes

Ik heb mijn artistieke activiteiten altijd gecombineerd met het inspreken en inzingen van tv-en radioreclames, waar ik er vele van op mijn naam heb staan. 

  Luister naar een kleine greep uit mijn voice-over repertoire.